Rok Sprawiedliwości i Pokoju w naszym Zgromadzeniu wymaga od nas podjęcia specyficznych tematów , które uważamy za bliskie idei Sprawiedliwości i Pokoju. Przedstawiamy Wam kalendarz Roku 2015, w którym zaznaczyliśmy niektóre dni mające związek z naszym Rokiem Sprawiedliwości, Pokoju i Pojednania.

      Kościół Katolicki także proponuje pewne dni, lub wspiera międzynarodowe albo światowe inicjatywy. Dlatego przedstawiamy wam okazję zaplanowania działań w waszym kalendarzu, w nawiązaniu do inicjatyw Kościoła lub Organizacji Narodów Zjednoczonych. Byłoby dobrze, gdybyście znaleźli jeden dzień w miesiącu, w którym zaprosilibyście waszych współbraci, waszych współpracowników świeckich albo parafian do modlitwy, do uświadomienia sobie wagi tych tematów, a najlepiej do działania. Można wybrać także inne dni, wspomnienia lub święta (święta narodowe lub lokalne) aby o tym mówić, poznawać, i  angażować się w odpowiednie działania. 

Jednak najważniejszym celem Roku Sprawiedliwości i Pokoju nie są nasze rozmowy, konferencje, czy modlitwy, one powinny nam pomóc żyć  i działać w  świecie, tak jak, to robił nasz Pan Jezus Chrystus, aby przybliżyło się Królestwo Boże.

Obok dat  podajemy przykładowe odnośniki do genezy dnia lub do inspiracji tematu. KK Kościół Katolicki, ONZ – Organizacja Narodów Zjednoczonych. Niestety nie znaleźliśmy w Internecie odnośników do wszystkich inicjatyw w języku polskim)

STYCZEŃ

Materiały do modlitwy i refleksji znajdziesz obok tego znaku na stronie głównej    

“Naród, który kroczył w ciemności ujrzał wielkie światło” (Is. 9,1)

“Chrystus jest regułą naszego życia” (Reguła V,7)

Drodzy współbracia,

razem z Radą Generalną czuję się zaszczycony wysyłając do was wszystkich i do każdego z osobna życzenia błogosławionych i szczęśliwych Świąt Bożego Narodzenia. Niech świętowanie Narodzin Jezusa Chrystusa będzie dla wszystkich nas źródłem głębokiej radości i wewnętrznego entuzjazmu w przeżywaniu naszego życia zakonnego, jako autentycznych świadków we wspólnocie i w duszpasterstwie, w służbie Kościołowi w Zgromadzeniu.

Moje życzenia i pozdrowienia przesyłam zwłaszcza do naszych drogich i licznych młodych znajdujących się na etapie formacji (postulantów, nowicjuszy, seminarzystów). Także do współbraci chorych i starszych, oraz do tych, którzy przeżywają obecnie jakieś trudności lub niedogodności osobiste.

Z przyjemnością posyłam te same życzenia do naszych drogich Świeckich Saletynów, którzy z podziwu godnym oddaniem i głębokim duchem misyjnym towarzyszą nam solidarnie w ogłaszaniu Dobrej Nowiny w różnych środowiskach, w którzy działamy, w świetle orędzia nadziei i pojednania naszej Pięknej Pani z La Salette.

Boże Narodzenie tego roku ma szczególny wymiar dla nas zakonników, ponieważ przypada wkrótce po inauguracji Roku Życia Konsekrowanego.

Przypominam sobie samemu, oraz wam to, co kard. João Braz de Aviz, Prefekt Kongregacji CVCSVA, 31 stycznia 2014, wskazał jako główne cele tej wyjątkowej celebracji: wdzięcznie wspominać bliską przeszłość, z pasją przeżywać teraźniejszość, przyjmować z nadzieją przyszłość. W tych kilku słowach jest zawarta cała droga jaką zakonnicy powinni przejść w przeciągu tego roku w celu uwspółcześnienia “aggiornare” i ożywienia głębokich motywacji swojej konsekracji i dania świadectwa w Kościele.

To wezwanie jest ważne także dla nas i nie powinniśmy być na nie obojętni.

Jeśli w Boże Narodzenie świętujemy fakt zanurzenia Boga w historię i w życie ludzkości po to, aby ją oświecić, ukierunkować i zbawić, to tym bardziej to święto stawia także nam, zakonnikom pytania, zarówno każdemu osobiście jak i wspólnotom.

Tak, również my potrzebujemy być oświeceni, prowadzeni, i zbawieni.

Stąd rodzi się spontaniczne pytanie: jaki wpływ miało Narodzenie Jezusa wczoraj i jaki ma dzisiaj na moje życie jako człowieka i jako zakonnika. W jaki sposób naznaczyło lub zmieniło mój sposób bycia, myślenia, widzenia mnie samego, świata, Boga i innych osób.

Czy także my doświadczyliśmy , podobnie jak to było z narodem żydowskim, przejścia z ciemności do światła? Te dwa elementy są naprawdę stałą częścią naszego codziennego doświadczenia jako osób konsekrowanych.

Rok życia Konsekrowanego, który niedawno się zaczął, przedstawia się nam jako wyjątkowa okazja i prawdziwy dar, który Kościół daje nam abyśmy rozgrzali wartości i cele, które stanowią bazę naszej zakonnej konsekracji, a które być może z czasem oddaliły się od nas i wyziębły: gorąca i bezwarunkowa miłość osoby Chrystusa, szczególna uwaga dla Jego Słowa i oddanie bez reszty dla Jego misji zbawienia. To wszystko, w sposób lapidarny znajdujemy w punkcie 7 naszej Reguły życia, która mówi : „Chrystus jest regułą naszego życia”

Rok życia Konsekrowanego oferuje nam poza tym okazję do odczytania na nowo sposobu w jaki przyjęliśmy i wypełniliśmy misję, którą powierzył nam Kościół w naszym Zgromadzeniu.

Poza tymi wyżej wymienionymi celami, w “Liście do zakonników” Papież wymienia niektóre jego oczekiwania od Roku Życia Konsekrowanego, które chciałbym aby wszyscy uznali za swoje:

1. „Aby zawsze było prawdziwe, to co powiedziałem kiedyś: „Tam gdzie są zakonnicy, tam też jest radość”. Jesteśmy wezwani, by doświadczyć i ukazywać, że Bóg może napełnić nasze serca i uczynić nas szczęśliwymi, bez potrzeby poszukiwania gdzie indziej naszego szczęścia; że autentyczne braterstwo przeżywane w naszych wspólnotach karmi naszą radość; że nasze całkowite oddanie w służbie Kościoła, rodzin, młodzieży, osób starszych, ubogich realizuje nas jako osoby i nadaje pełnię naszemu życiu.”
2. Oczekuję, że „przebudzicie świat”, bo cechą charakteryzującą życie konsekrowane jest proroctwo. Jak powiedziałem do przełożonych generalnych, „radykalizm ewangeliczny nie jest tylko dla zakonników: jest wymagany od wszystkich. Ale zakonnicy idą za Panem w sposób szczególny, w sposób prorocki”. To jest priorytet potrzebny obecnie: „bycie prorokami, którzy świadczą, jak Jezus żył na tej ziemi... Nigdy zakonnik nie powinien wyrzec się proroctwa”  (29 listopada 2013 r.).
3. Zakonnicy i zakonnice, jak i wszystkie inne osoby konsekrowane zostały określone, jak to przed chwilą przypomniałem, „mistrzami komunii”. Spodziewam się więc, że „duchowość komunii”, wskazana przez świętego Jana Pawła II, stanie się rzeczywistością i że będziecie na pierwszej linii w podejmowaniu „wielkiego wyzwania, jakie czeka nas” w tym nowym tysiącleciu: „Czynić Kościół domem i szkołą komunii”. Jestem pewien, że w tym roku będziecie poważnie pracować, aby ideał braterstwa, do którego dążyli wasi założyciele i założycielki rozwijał się na najróżniejszych poziomach, jak kręgi koncentryczne.
4. Oczekuję od was także tego, o co proszę wszystkich członków Kościoła: wyjścia z siebie, aby pójść na peryferie egzystencjalne.
5. Oczekuję, że każda forma życia konsekrowanego postawi sobie pytania o to, czego żądają od nas Bóg i współczesna ludzkość.

Przełóżmy to, co mówi do nas Papież, na konkretne gesty i style życia, które będą wydawały wokół nas, w naszych wspólnotach, w naszym duszpasterstwie zapach, będą emanować radością i pięknem naszej zakonnej konsekracji.

Gorąco zapraszam przełożonych Prowincjalnych i lokalnych do dołożenia wszelkich starań aby nasze wspólnoty zakonne były w ciągu tego roku pobudzane do refleksji nas swoim życiem na każdym poziomie – ludzkim, duchowym, charyzmatycznym i duszpasterskim – w świetle oczekiwań Kościoła i współczesnego świata oraz naszej Reguły Życia.

Informacje „news” z Domu Generalnego (Rzym)

+ Od 8 do 24 listopada ks. Joe i ks. Adilson udali się na Filipiny (Kapituła Prowincjalna), a zaraz potem do Myanmar na wizytę kanoniczną wspólnoty saletyńskiej, która jest obecna w tym kraju.

+ ks. Efren, ze względu na swoje zdrowie 17 listopada pojechał na Filipiny i powróci do Rzymu 1 stycznia 2015 roku. Ks. Alex z kolei odpocznie na zasłużonych wakacjach w rodzinie (Indie). Wróci do nas 16 grudnia.

+ W dniach od 17 do 19 ks. Henryk przewodniczył i animował spotkanie KEP (Komisja Europejskich Prowincjałów), które się odbyło w Zakopanem.

+ W dniach od 26 do 28 listopada ks. Silvano uczestniczył w semestralnym spotkaniu USG (Unia Wyższych Przełożonych Zakonnych), którego tematem było: “W stronę nowych relacji dla kultury dialogu”. Były podjęte zasadniczo dwa tematy: pierwsza relacja z Synodu o Rodzinie (trzech delegatów Unii było na nim obecnych, i drugi dotyczący „Mutuae Relationes”, dokument, który z woli Ojca św ma być poprawiony i uzupełniony.

+ 2 grudnia ks. Adilson, wikariusz generalny we wspólnocie zakonnej domu generalnego, z udziałem Sióstr Prezentek, naszych nieocenionych współpracowniczek i grupy księży studentów, podczas dziękczynnej Eucharystii obchodził swój srebrny jubileusz kapłaństwa. Ks. Silvano w imieniu Zgromadzenia podziękował ks. Adilsonowi za jego wkład jako księdza i zakonnika w budowie Królestwa Bożego przez swoją cenną obecność w Radzie Generalnej.

+ 3 grudnia mieliśmy radość gościć w naszym domu ks. Edmunda Michalskiego MSF, przełożonego generalnego Misjonarzy Świętej Rodziny ze swoją Radą. Było to spotkanie serdeczne i braterskie. Nasi “kuzyni” modlili się z nami podczas Godziny w Ciągu Dnia, oraz zjedli z nami obiad przygotowany na tę okazję przez Siostry. Przyszłe spotkanie dwóch Rad Generalnych odbędzie się w ich domu Generalnym.

+ W dniach od 8 do 13 grudnia odbyło się w domu generalnym spotkanie ekipy Formacyjnej w celu analizy odpowiedzi nadesłanych w wyniku ankiety rozesłanej do całego Zgromadzenia. Z materiału nadesłanego można wnioskować, że temat Formacji jest bardzo istotnym i żywym w całym naszym Zgromadzeniu.

Moje życzenia i życzenia Rady Generalnej kończą się modlitwą aby każdy z was mógł przeżyć pamiątkę narodzenia Pana w świętości i przyjąć z radosnym entuzjazmem Rok Życia Konsekrowanego.

Niech Dziewica Maryja, Matka Pojednania pomoże nam kroczyć z odnowionym zapałem drogą duchowej i charyzmatycznej osobistej i wspólnotowej odnowy abyśmy tworzyli wspólnotę zakonną będącą coraz bardziej znakiem Królestwa Bożego (Reguła Życia 3) w Kościele i w świecie w którym żyjemy.

Fraternamente vostro Silvano Marisa

Papież Franciszek napisał list do osób konsekrowanych w związku z Rokiem Życia Konsekrowanego. Treść tego listu odbiega od formy do której byliśmy przyzwyczajeni do tej pory. Znajdziemy w nim niewiele teologicznych definicji, za to dużo bezpośredniości. Jest to rzeczywiście list, który jest napisany tak jakby adresat był dobrze znany autorowi. Zapala entuzjazmem, ale także wskazuje na możliwe zasadzki w dotychczasowym rozumieniu życia konsekrowanego. poniżej cytujemy fragment, natomiast cały list można "ściągniąć" w postaci pliku Worda poniżej.

4. Oczekuję od was także tego, o co proszę wszystkich członków Kościoła: wyjścia z siebie, aby pójść na peryferie egzystencjalne. „Idźcie na cały świat” – to były ostatnie słowa, które Jezus skierował do swoich uczniów i które nadal dziś kieruje do każdego z nas (por. Mk 16,15). Cała ludzkość oczekuje: ludzie, którzy stracili wszelką nadzieję, rodziny przeżywające trudności, porzucone dzieci, ludzie młodzi, którym zamknięto wszelką przyszłość, opuszczeni chorzy i osoby starsze, bogaci, nasyceni dobrami i z pustką w sercu, mężczyźni i kobiety poszukujący sensu życia, spragnieni tego, co boskie…

Nie zamykajcie się w sobie, nie dajcie się zatruć małymi kłótniami domowymi, nie bądźcie więźniami swoich problemów. Rozwiążą się one, jeśli wyjdziecie na zewnątrz i pomożecie innym w rozwiązywaniu ich problemów i głoszeniu dobrej nowiny. Znajdziecie życie – dając życie, nadzieję – dając nadzieję, a miłość – miłując.

Oczekuję od was konkretnych gestów przyjmowania uchodźców, bliskości względem ubogich, kreatywności w katechezie, w głoszeniu Ewangelii, we wprowadzaniu w życie modlitwy. Dlatego życzę wam usprawnienia struktur, ponownego wykorzystania wielkich domów na rzecz dzieł bardziej odpowiadających na aktualne potrzeby ewangelizacji i miłosierdzia, dostosowania dzieł do nowych potrzeb.

Logo des Réunions des Laïcs Salettins de l'Europe.

Lors de la notre dernière réunion à Dębowiec nous avons commencé à discuter la proposition de notre logo. Regardez s’il vous plaît les propositions à choisir et à discuter. S’il vous plaît envoyez vous vos commentaires et de nouvelles propositions.

Logo d’ Incontri dei Laici Salettini d'Europa.

Durante il nostro ultimo incontro a Dębowiec abbiamo iniziato a discutere la proposta del nostro logo. Guardate per favore delle proposte a scegliere e a discutere. Inviateci i vostri commenti e le nuove proposte.

Logo Spotkań Świeckich Saletynów z Europy.

Na ostatnim spotkaniu w Dębowcu została zaczęliśmy dyskutować o jakimś logo Świeckich Saletynów. Przedstawiamy propozycje do wyboru i do dyskusji. Prosimy o nadsyłanie uwag i nowych propozycji.

El logo de Los Encuentros de Laicos Saletinos de Europa.

En el último encuentro en Debowiec hablamos sobre un logo de los Laicos Saletinos. Os presentamos algunos proyectos. Esperamos vuestras opiniones y sugerencias.

Logo für das Treffen der Salettinischen Laien

Beim letzten Treffen in Debowiec haben wir uns einige Vorschläge für das Logo der Salettinischen Laien Europas überlegt. Hiermit einige Vorschläge zur Auswahl und zur Diskussion. Teilt uns bitte eure Meinung dazu mit oder auch andere Vorschläge. Danke schön im Voraus!

1

2

Przedstawiamy dość oryginalne ujęcie "statutu" Świeckich Saletynów w Argentynie, (Cordoba)

Nie jesteśmy:

Grupą parafialną. Co oznacza, że nie powinniśmy oczekiwać, żeby ksiądz mówił nam, co robić a czego nie robić. Do tego celu mamy Doradcę Regionalnego i dwóch Świeckich Regionalnych.

Nie jesteśmy grupą, która spotyka się po podróży do Francji. Wielu świeckich saletynów miało szczęście nawiedzić Sanktuarium we Francji i kiedy się spotykają, wspominają przeżycia z tamtego pięknego miejsca. Ale to nie jest warunkiem bycia świeckim saletynem.

Nie jesteśmy grupą przyjaciół księdza, ani elitą parafii.

Ale powinniśmy być:

Narzędziem pojednania, tymi, którzy wychodzą na spotkanie z bratem, tymi, którzy wyrzekają się swoich korzyści, dla doba wspólnego, tymi, którzy niosą ziarno Ewangelii w najdalsze strony i pomagają, żeby wzeszło i dało owoc.

Miejscem modlitwy i kontemplacji, które opiera się na przesłaniu Matki Bożej z la Salette i dzieli się doświadczeniem wiary w celu nawrócenia braci.

Jesteśmy chrześcijanami, którzy współpracują aktywnie w budowaniu Królestwa Bożego, starając się jednocześnie głosić wszystkim orędzie Matki Bożej z la Salette.

Działalność duszpasterska:

• 1. W naszych parafiach, miejscach pracy, rodzinach i wśród znajomych – żyjemy duchem pojednania i realizujemy go poprzez nawrócenie. Jesteśmy pośrednikami pojednania.
• 2. Współpracujemy z Misjonarzami Saletynami i troszczymy się o nich.
• 3. We wspólnocie z innymi świeckimi: Staramy się nieustannie formować w duchu chryzmatu saletyńskiego.
• 4. Organizujemy spotkania w celu pogłębienia naszej wiary. Planujemy roczną działalność i ją realizujemy.

Zakres działalności:

Mamy za zadanie, jako Świeccy Saletyni dotrzeć tam gdzie nasi księża nie mogą, ze względu na nawał prac w parafiach i domach formacji.

Tworząc tożsamość:

Po IV Spotkaniu Świeckich w 2012 brat Piotr zaproponował zebrać całą grupę z Kordoby, aby kroczyć razem, bowiem do tej pory byliśmy rozproszeni. W ten sposób zaczęliśmy dzielić się stołem i modlitwą (po hiszpańsku jest tu gra słów: compartir la mástica y la mística).

Raz w miesiącu spotykamy się u kogoś w domu. Każde spotkanie zaczyna się od posiłku przygotowanego przez gospodarzy. W ten sposób zostali wciągnięci w to mężowie Ireny i Perły (Cezar i Salas), którzy wnieśli nie tylko swój talent jako kucharze, ale też swoją modlitwę i pomysły. Następnie z pełnym żołądkiem… zajmujemy się duchem.

Nie jest łatwo kroczyć razem, bo jak idziesz obok drugiego to czasami go popchniesz, nadepniesz na niego, możesz się spóźnić, przyspieszyć, stajesz, ponieważ jesteś zmęczony, albo gubisz się. W końcu zdajesz sobie sprawę, że kroczyć razem nie musi oznaczać bycie spętanym. I tak, w sposób wolny i z szacunkiem dla drugiego, każdy z nas zdecydował się wejść w skład tej oryginalnej grupy.

Podczas Kapituły Prowincjalnej w Queson City / Manila na Filipinach (10 -14 listopada) : została wybrana nowa Rada Prowincjalna. Prowincjałem został wybrany ks. Rosano Soriano, który pełnił ten urząd przez ostatnie trzy lata, jego zastępcą wybrano ks.Job Carallackal, (na zdjęciu po prawej), odpowiedzialnego do tej pory za formację, drugim radnym został ks. Eugene Andaya. Na zdjęciu po lewej stronie. Wspierajmy modlitwą nowy Zarząd Prowincji Filipińskiej.

P. Belarmino, ms

Piazza Madonna della Salette, 3

00152, Roma, ITALIA

W czwartek 30 października,  Kapituła Prowincjalna prowincji Matki Bożej Niepokalanego Poczęcia w Brazylii wybrała nową Radę Prowincjalną. Nowym Prowincjałem został wybrany ks. Edegard Silva Junior (54 lata) MS, dotychczas pełniący obowiązki wikariusza w parafii w San Paolo, oraz odpowiedzialny za formację grupy trzech postulantów w tej samej wspólnocie w San Paolo. Był inicjatorem zaangażowania brazylijskich wspólbraci w sprawy Sprawiedliwości i Pokoju. Przed Kapitułą większość współbraci wskazywała go jako zdecydowanego faworyta. Jego zastępcą wybrano dotychczasowego prowincjała ks. Isidro Perin MS, (74 lata), ten wybór również był przewidywany, ze względu na kontynuację działań Prowicnji. Drugim radnym został wybrany ks. Arlindo Fàvero Daga MS (70 lat) od 33 lat w sanktuarium Marcelino Ramos, odpowiedzialny za czasopismo La Salette.

Nowo wybrani odpowiedzialni za Prowincję muszą jeszcze mianować ekonoma i sekretarza Prowincji. Poprzednio funkcje ekonoma pełnił ks. Ildefons Salvadego MS a sekretarzem był drugi radny ks. Marcos Almeida MS. 

Błogosławieństwo dla nowego Prowincjała

         W niedzielę 14 września zakończyliśmy w Dębowcu III Europejskie Spotkanie Świeckich Saletynów. Pracowaliśmy w 4 grupach językowych nad wspólnym tekstem, będącym podsumowaniem tych dni braterstwa, formacji i modlitwy.

         A) Ustalono, że „7 punktów z Salmaty”, które określają duchowość świeckiego saletyna ciągle są aktualne i nie ma potrzeby tworzyć nowego przesłania. Dodano jedynie punkt 8, ukazujący potrzebę byśmy wszyscy uczestniczyli w misji głoszenia Orędzia z La Salette :   Dla przypomnienia:

     Świadectwo życia - Świecki Saletyn chce być przykładem życia chrześcijańskiego w rodzinie, w miejscu pracy, w każdej relacji i sytuacji w jakiej się znajduje.

Uwaga zwrócona na znaki czasu – Świecki Saletyn jest uważny na znaki czasu, nie tylko w ważnych momentach historii swojego życia, ale także we wszystkich wydarzeniach  życia codziennego.

Wspieranie nadziei -  Świecki Saletyn jest promotorem nadziei w świecie, w którym  brakuje nadziei  i który boi się jutra. (zobacz list Ojca św. Jana Pawła II do biskupa Grenoble w 150 rocznicę Zjawienia)

Budowniczy  wspóczucia i pojednania - Świecki Saletyn współcierpi (współczuje), przejmuje się i troszczy się cierpieniami i grzechem innych.

Zaczyn w cieście – Świecki Saletyn ma świadomość, że może być “zaczynem w cieście” we wszystkich sytuacjach swojego życia.

Osobiste nawrócenie – Świecki Saletyn jest wezwany do stałego osobistego nawrócenia.

Wspieranie powołań – Świecki Saletyn angażuje się poprzez modlitwę i działanie na rzecz wzbudzania powołań.

 8  Żyjmy wiarą i głośmy dobrą nowinę z La Salette tam, gdzie realizujemy nasze powołanie.

B) Na Spotkaniu podkreślono wagę formacji. Dobrze byłoby przygotować wspólny statut w oparciu o te, które już istnieją w poszczególnych prowincjach, akcentując pojednanie osobiste i formację sumień.

Do następnego Spotkania w roku 2016, będziemy rozważać 3 hasła z Orędzia saletyńskiego:

- Zbliżcie się, moje dzieci (2014)

- Jeżeli się nawrócą, kamienie i skały zamienią się w sterty zboża (2015)

- Ogłoście to całemu ludowi (2016)

Tym rozważaniom ma towarzyszyć pogłębianie 10-przykazań Świeckiego saletyna.

C) Kolejnym postulatem jest praktykowanie Nowenny ku czci Matki Bożej Saletyńskiej w dniach 10-19 każdego miesiąca. Łączy nas wspólna modlitwa i zwłaszcza przeżywanie 10. września jako Dnia Świeckiego Saletyna, a zarazem początek wrześniowej Nowenny.

D) W podsumowaniu zwrócono uwagę na powinność pogłębiania katolickiej nauki społecznej w oparciu o teologię La Salette. W przyszłym roku Zgromadzenie Misjonarzy Saletynów podejmie temat sprawiedliwości i pokoju. Te treści powinny być obecne w naszych modlitwach, spotkaniach formacyjnych, konferencjach, w lekturze.

E) Oczekując na kolejne Spotkanie Europejskie, pogłębiajmy więź ze sobą w grupach narodowych, wychodząc na spotkanie innych. Grupa polska ma doświadczenie różnorodności wspólnot, dlatego rodzi się potrzeba spotkania przedstawicieli różnych parafii, dzieł i ośrodków kultu Matki Bożej Saletyńskiej w przyszłym roku w Krakowie, z uwzględnieniem obecności saletyńskich współpracowników z Europy Wschodniej.